Իմ կյանքում բաբախող մարդիկ                                                                                 շատ քիչ են լինում, կարելի է ասել                                                                             գրեթ չկա: Իմ կարծիքով բաբախել                                                                             նշանակում է ընկերոջը աջակցել                                                                               միշտ նրա հետ լինել դժվար                                                                                         պահերին, եթե ընկերտ քեզ ինչ                                                                                   վոր մի բան է խնթրում պետք է                                                                                   խնդրանքը  չմերժել և կատարել                                                                                 նրա խնդրանքը: և ես իմ                                                                                              բաբախող ընկերների շարքը                                                                                      կմեծացնեմ, որպիսի ավելի շատ                                                                                 ունենամ բաբախող ընկերներ:

 

Լուսաբաց

Լուսաբաց

Լույսը առավ սարին,
Սարսռում է սարը.
Սարերը վեր թռան:
Հավքն արթնացավ ծառին,
Սարսռում է ծառը.
Ծառերը վեր թռան:
Քարայծն ելավ քարին,
Սարսռում է քարը.
Քարերը վեր թռան…
Եվ ինձ մի պահ թվաց`
Քարերի տակ քնած
Դարերը վեր թռան:

Спасибо! – так звучит добро,
И слово каждый это знает,
Но так случилось, что оно,
Все реже с губ людей слетает.
Сегодня повод есть сказать,
Спасибо! тем, кто рядом с нами,
Легко чуть-чуть добрее стать,
Чтоб веселее стало маме,
И даже брату, иль сестре,
С кем мы бываем часто в ссоре,
Сказать: Спасибо! и в тепле,
Растает лед обиды вскоре.
Открою тайну вам друзья:
Вся сила слова в наших мыслях –
Без добрых слов никак нельзя,
Дарите их родным и близким!