Когда-то давно старик открыл своему внуку одну жизненную истину:

— В каждом человеке идёт борьба, очень похожая на борьбу двух волков. Один волк представляет зло: зависть, ревность, сожаление, эгоизм, амбиции, ложь. Другой волк представляет добро: мир, любовь, надежду, истину, доброту и верность.

Внук, тронутый до глубины души словами деда, задумался, а потом спросил:

— А какой волк в конце побеждает?

Старик улыбнулся и ответил:

— Всегда побеждает тот волк, которого ты кормишь.

Մի անգամ, շատ շուտ, ծերունին իր թոռանը բացեց մի կենսական ճշմարտություն.

- Յուրաքանչյուր մարդու մեջ կա կռիվ, որը շատ նման է երկու գայլերի կռվի: Գայլերից մեկը չարիքն է. խանդ, ափսոսանք, եսասիրություն, ամբիցիա, սուտ: Մյուս գայլը բարությունն է. խաղաղություն, սեր, հույս, ճշմարտություն, բարություն և հավատարմություն:

Թոռնիկը, մինչև հոգու խորքը հուզված պապիկի ասածից, մտածեց, և ասաց.

- Իսկ ո՞ր գայլն է վերջում հաղթում:

Ծերունին ժպտաց և պատասխանեց.

- Միշտ հաղթում է այն գայլը, որին դու կերակրում ես: